le
pronombre
masculino
o
femenino
de
tercera
persona
singular
1
Indica
objeto
indirecto:
«Anita
le
dio
un
beso»,
«Avísale
que
llegaremos
tarde»
(Antecede
al
verbo
cuando
éste
se
conjuga:
«le
dio»,
«le
cantó»,
«le
gritamos»;
lo
sigue
cuando
se
trata
de
un
imperativo,
un
infinitivo
o
un
gerundio:
«dale»,
«gritarle»,
«cantándole»)
2
Se
usa
para
repetir
en
la
misma
oración,
pero
por
anticipado,
el
complemento
indirecto:
«No
le
dijo
nada
a
su
padre»,
«Le
dio
el
libro
a
Mauricio»,
«Llegamos
y
le
gritamos
al
cuidador»
(Cuando
el
objeto
directo
está
representado
por
un
pronombre
-lo,
la,
los,
las-,
le
se
transforma
en
se.
«Se
lo
di»,
«Se
las
mandé»,
«Se
lo
advertí»).
Esta definición de Diccionario del Español de México (DEM) El Colegio de México, A.C.