puro
1
adj
1
Que
conserva
su
naturaleza
original,
que
no
está
mezclado
con
nada,
que
no
tiene
elementos
extraños:
oxígeno
puro,
oro
puro,
café
puro,
seda
pura
2
Que
está
limpio,
que
no
está
contaminado:
agua
pura,
leche
pura,
aire
puro,
un
cielo
purísimo
3
Que
es
sincero,
honesto,
que
no
tiene
nada
de
maldad:
un
corazón
puro,
una
mirada
pura,
un
amor
puro,
sentimientos
puros
4
Que
no
ha
tenido
relaciones
sexuales:
una
mujer
pura
5
Que
no
tiene
aplicación
práctica,
que
es
teórico:
matemáticas
puras,
ciencias
puras
6
Nada
más
que,
solamente
(antepuesto
al
sustantivo):
pura
verdad,
pura
mentira,
pura
envidia,
pura
piedra,
puras
mujeres,
puras
tortillas,
puras
promesas,
puro
sufrir,
puro
jugo,
con
las
puras
manos
7
De
puro,
por
puro
Sólo
por:
«De
puro
coraje
no
fui»,
«De
puro
gritar
se
quedó
ronco»,
«Por
pura
casualidad
lo
vi»,
«Lo
hice
por
puro
gusto»
8
A
puro
A
base
de:
«Lo
trata
a
puro
golpe»,
hablar
a
puros
gritos,
«Bailan
a
puro
brinco».
puro
2
s
m
Rollo
de
hojas
de
tabaco,
alargado
y
grueso,
que
se
hace
para
fumar:
«Cuando
nació
su
hijo
nos
regaló
puros
a
todos».
Esta definición de Diccionario del Español de México (DEM) El Colegio de México, A.C.