te
Forma
átona
del
pronombre
de
segunda
persona,
masculino
y
femenino,
singular
1
Indica
objeto
directo:
«Luis
te
vio»,
«Te
escribió
una
hermosa
carta»
2
Indica
objeto
indirecto:
«Juan
te
prestó
el
libro»,
«Te
dijo
que
estudiaría»,
«Cómete
esa
sopa»
(Cuando
se
usa
en
infinitivo,
gerundio
o
imperativo,
se
pospone
al
verbo:
buscarte,
llamándote,
vete)
3
Es
morfema
obligatorio
en
la
conjugación
de
verbos
pronominales:
te
arrepentiste,
te
sentaste.
Esta definición de Diccionario del Español de México (DEM) El Colegio de México, A.C.