proceder
1
v
intr
(Se
conjuga
como
comer)
I
1
Tener
algo
o
alguien
su
origen
o
su
principio
en
otra
cosa
o
en
algún
lugar:
proceder
del
mono,
proceder
de
Australia
2
Venir
algo
o
alguien
de
cierto
lugar
en
donde
comenzó
su
camino:
«Llegó
el
tren
que
procede
de
Tehuantepec»
II
1
Pasar
a
poner
en
obra
o
en
acción
alguna
cosa
para
la
que
se
hicieron
preparativos
anteriormente:
proceder
a
abrir
la
sesión,
proceder
a
explicar
la
lección
de
historia
2
(Sólo
se
usa
en
tercera
persona)
Comprender
o
tener
lugar
cierto
efecto
como
consecuencia
lógica,
natural
u
oportuna
de
alguna
ley,
costumbre
o
acontecimiento:
«La
demanda
de
extradición
no
procede»,
«Después
de
lo
ocurrido,
procede
pedir
una
explicación
a
las
autoridades»
3
Actuar
o
comportarse
una
persona
de
cierta
manera
en
correspondencia
o
a
consecuencia
de
una
circunstancia
determinada:
proceder
bien,
proceder
con
prudencia,
proceder
equivocadamente.
proceder
2
s
m
Modo
de
actuar
o
de
comportarse
alguien
en
correspondencia
o
como
consecuencia
de
una
circunstancia
determinada:
«Has
equivocado
tu
proceder
en
esta
situación».
Esta definición de Diccionario del Español de México (DEM) El Colegio de México, A.C.